Mała Fatra należy do najatrakcyjniejszych grup górskich w zachodniej Słowacji. Ciągnie się z południowego zachodu na północny wschód, długim wąskim pasem, liczącym około 50 km długości i 13 km szerokości. Dolina Wagu w swoim przełomowym odcinku między Vrútkami a Strečnem dzieli ją na dwa pasma: część luczańską (południowo-zachodnią), kulminującą w wierzchołku Wielkiej Luki (1476 m) i krywańską (północno-wschodnią) z najwyższym szczytem, Wielkim Krywaniem (1709 m).

Krywańska Mała Fatra ma kształt elipsy o dłuższej osi przebiegającej z południowego zachodu na północny wschód i powierzchnią 21 365 ha (Kňazovický, 1970). Ze wszystkich stron otaczają ją głębokie doliny. Od pomocnego zachodu sąsiaduje z Kotliną Żylińską, od południowego zachodu - z Kotliną Turczańską, na północy dolina rzeki Varínki oddziela ją od Gór Kisuckich, na wschodzie poprzez rzeczkę Zázrivkę graniczy z Magurą Orawską i Pogórzem Orawskim, po południowej stronie dolina rzeki Orawy oddziela ją od grupy Šípu, a dolina Wagu - od Wielkiej Fatry. Na obie strony grzbietu spływają potoki, które wyrzeźbiły długie, stromościenne i głęboko wcięte doliny. Długie są również boczne grzbiety. Krywańska Mała Fatra charakteryzuje się znacznymi deniwelacjami i wyjątkowym bogactwem krajobrazu. Duże partie są skaliste (Rozsutce, Boboty, Sokolie). Całe pasmo leży w granicach parku narodowego. Budowa geologiczna. Mała Fatra pod względem budowy przypomina Tatry. Trzon górotworu tworzą skały krystaliczne – granity.